رهبری

شبانی بزرگ(ماکرو) و شبانی کوچک (میکرو) : یک تفاوت مهم

مقالات
05.13.2019

درحالیکه به طور فزاینده ای در رابطه با اهمیت مسئولیت مشایخ در شبانی کردن گلّه شان، ملزم می شدم، با این حقیقت دست و پنجه نرم می کردم که تکالیف مهمی وجود دارد که مشایخ باید آنها را برای جماعت و به شکل متحد انجام دهند. به عبارت دیگر، پایه و اساس خدمت روحانی شبانی باید در مراقبت شخصی و ایجاد رابطه با گوسفندان باشد. اصطلاحات شبانی بزرگ و شبانی کوچک برای این طراحی شده که به رهبران کمک کند که این مسئولیتهای جامع و مکمّل را درک کنند و تشخیص دهند.

دلیل منطقی برای این تفاوت در وداع تأثیرگذارِ پولس با مشایخ افسسیان دیده می شود. او به آنها یاد آوری کرد که “چگونه چیزی را از آنچه برای شما مفید باشد، دریغ نداشتم بلکه آشکارا و خانه به خانه شما را اِخبار و تعلیم می نمودم.” (اعمال 20 : 20). خدمت روحانی پولس صرفاً در میدان عمومی نبود، بلکه در خلوتِ خانه های افراد بود. صرفاً یک خدمت متحد نبود، بلکه شخصی بود. این تعادل باید در خدمت روحانی شبانی مؤثر حفظ شود، و این می تواند با تفاوت میان شبانی بزرگ و شبانی کوچک نشان داده شود.

شبانی بزرگ اشاره به وظایف رهبری مهمی دارد که مربوط به کلّ کلیساست. مسئولیت مشایخ برای “نظارت داشتن” بر گلّه، به عنوان یک جمع را مدّ نظر قرار می دهد. تمرکز آن بر روی رسیدگی به دلواپسیها و نگرانیهای جمعی و متحد جماعت می باشد. تصمیم گیریهای مهم، ارائه دید و رویا، وظایف اداری، که مشایخ باید برای سلامت گلّه، انجام این مسئولیتها را به عهده بگیرند. همانطور که خواهید دید، این مقوله های شبانی بزرگ باید برای هر یک از وظایف شبانی اساسی و اولیه به انجام برسد.

به عنوان نمونه، مسئولیت مشایخ در رابطه با وظیفه شبانی “تغذیه” گلّه، در وظیفه شبانی بزرگ، نظارت بر تعلیم جامع و خدمت روحانی موعظه در کلیسا می باشد.

از طرف دیگر، شبانی کوچک به خدمت روحانی شخصی مشایخ در میان گوسفندان رسیدگی می کند. این نوع شبانی، نظارت بر گوسفند خاصی را که نسبت به او مسئول است، مدّ نظر قرار می دهد. با رجوع به نمونۀ “تغذیه کردن”، شبانی کوچک، خدمت روحانی کلام به صورت شخصی را به عهده دارد که در آن، شیخ، خانواده ها و اشخاص را تعلیم می دهد. تمرکز شبانی کوچک بر روی برقراری روابط با گوسفندان و بکارگیری وظایف شبانی در سطح شخصی می باشد.

متأسفانه، بسیاری از افرادی که توافق می کنند به عنوان مشایخ خدمت کنند، این درک نادرست را دارند که آنها فقط باید شبانی بزرگ و وظایف متحد را انجام دهند.

در واقع، بسیاری از کلاسهای تعلیم رهبری که به متصدیان آینده ارائه می شود، به وضوح متمایل به وظایف بزرگ می باشد. یکی از نتایج این تعالیم این است که مشایخی را جذب می کند که خودشان را به عنوان یک “تصمیم گیرنده” می دانند، به جای اینکه “عاشق گوسفندان” باشند.

من نمی گویم که این وظایف متقابلاً محدود و منحصر به یک عده می باشند. به هر حال، اگر شبانان شخصاً با گوسفندان رابطه نداشته باشند، خطری جدّی برای سلامت گلّه وجود دارد. در حقیقت، مشایخ چگونه می توانند در سطح بزرگ به درستی عمل کنند، بدون اینکه در سطح کوچک با گوسفندان رابطه داشته باشند؟ در واقع، دانه ای که در خدمت روحانی شخصی در میان گوسفندان کاشته می شود، به طریقی ثمر می آورد که مشایخ را برای کار مؤثرتر در سطح بزرگ توانمند می سازد.

 

یادداشت ویراستار: این مقاله اقتباس شده از کتاب تیم ویتمِر می باشد: “رهبری که شبانی می کند”.