موعظه مشروح

الهیات کتاب مقدسی و اعلان انجیل

مقالات
03.19.2019

آیا موعظه مشروح می تواند به طور پیوسته بشارتی باشد؟

گاهی اوقات واعظان از کتاب مشروحِ مربوط به کتاب مقدس دوری می کنند، چون گمان می کنند که این وسیله برای تعلیم دادن الهیات به مسیحیان بالغ، خوب است اما برای کمک به غیرایمانداران، برای درک انجیل، بد است.

این دلواپسی زمانی بیشتر می شود که کشیشان در نظر دارند از کتاب عهدعتیق موعظه کنند. چطور مطالعه زندگی ابراهیم یا یک سری مطالعات از حجی، انجیل را آشکار می کند، وقتی یکشنبه به یکشنبه چنین موعظه ای می شود؟ آیا ما به سادگی یک تِرِیلر بشارتی را به انتهای موعظه وصل کنیم؟ ” برای دوستان غیرمسیحی که امروز اینجا حاضرند، مایلم که پیغام ختنه ابراهیم را با گفتن اینکه شما چطور می توانید حیات ابدی را دریافت کنید، خاتمه دهم.” بعد دعوت کنید که همه جلوی مذبح صف بکشند.

یک راه دیگر، راه سازمان یافته تر برای اعلان انجیل، حتی از طریق عهدعتیق، در روزهای یکشنبه وجود دارد. با به کار بردن الهیات کتاب مقدسی این امکان وجود دارد.

 

داستان بزرگ

الهیات کتاب مقدسی چیست؟ ممکن است اینطور تعریف کنیم که الهیات کتاب مقدسی، مطالعه کلّ داستانهای کتاب مقدس می باشد. 66 کتابِ موجود در کتاب مقدس، با هم یک داستان را روایت می کند که مأموریت خدا برای نجات یک قوم و برپاکردن یک ملکوت برای جلال خودش از طریق مرگ و قیام عیسی مسیح می باشد. عهدعتیق صحنه را آماده می کند و ما را به سوی عیسی هدایت می کند. انجیل، خدا و کارش را بر ما آشکار می کند. ادامه عهدجدید، تأثیر و نتیجه مرگ و قیام عیسی را بر ما آشکار می کند، تا به آخر که خدا مأموریت خود را به طور کامل انجام می دهد. هر چه بیشتر ما این نقشه پوشش دهنده را درک کنیم، بیشتر می توانیم ببینیم که چطور متن موعظه مان به انجیل مربوط می شود.

موعظه یک پیغام از آیات کتاب مقدس، با آگاهی از الهیات کتاب مقدسی، مانند این است که در بازی بسکتبال، میدان بازی را در اختیار داشته باشید. یک بازیکن خوب بسکتبال، فقط بر روی دریبل کردن توپ به سوی حلقه تمرکز نمی کند. بلکه از موقعیت افراد تیم خود آگاه می باشد و از مدافعان در میدان و جریان بازی هم غافل نمی ماند. به همین شکل، یک شرح خوب، صرفاً یک تفسیر روان در رابطه با آیه مورد نظر فراهم نمی کند. بلکه یک میدانی در اختیار دارد که نشان می دهد قبل و بعد از این متن چه اتفاقی می افتد، و همه اینها چطور به پیشروی داستان بزرگ خدا مربوط می شود.

 

الهیات کتاب مقدسی در عمل

بیایید به چند راهکار الهیات کتاب مقدسی نگاهی بیاندازیم، راهکارهایی که ممکن است به کار ببریم تا عبارت مشخص خود را به داستان اصلی کتاب مقدس، داستان انجیل، ربط بدهیم. ممکن است فکر کنید که این راهکارها، مسیرهای ممکنی است که ما را از متن مان به سوی انجیل سوق می دهد، مانند مسیرهای اختیاری بر روی برنامه نقشه گوشی های هوشمند که شما را از موقعیت فعلی خود به مقصد مورد نظر راهنمایی می کند.

 

1.وعده و تحقق

ما با ساده ترین و مستقیم ترین مسیر به سوی انجیل شروع می کنیم. در وعده و تحقق، متنی که شما مطالعه می کنید شامل یک نبوت یا وعده است که صریحاً در بعضی قسمتهای انجیل به تحقق پیوسته است. وعده و تحقق، میوه الهیات کتاب مقدسی است که در پایین درخت آویزان شده: دیدن آن و درک آن آسان است.

پس اگر شما نبوت میکاه را موعظه می کنید، در مورد فرمانروایی که از بیت لحم می آید(میکاه 5: 2 )، به راحتی می توانید از جماعت دعوت کنید که به متی 2 : 6 رجوع کنند تا ببینند که چطور این وعده با تولد عیسی به تحقق رسید. یا اگر شما تصمیم گرفته اید که زندگی ابراهیم را شرح دهید، باید به نوعی، وعده های خدا برای برکت دادن به نسل ابراهیم یا ” ذرّیت او” را وصل کنید به( پیدایش 12: 7 ؛ 13: 15 ؛ 17 : 8 ؛ 24 : 7 ) تحقق آنها در عیسی ( غلاطیان 3 : 16).

وعده و تحقق، علاوه بر اینکه به ما راههای قابل مشاهده ای برای رسیدن به انجیل می دهد، به ما نشان می دهد که چطور نویسندگان عهدجدید، عهدعتیق را با علم به انجیل ( در نور انجیل) تفسیر کرده اند. هرچه بیشتر یاد می گیریم که کتاب مقدس را از دیدِ تفسیرکننده رسولان بخوانیم، بهتر می توانیم از متون دیگر به انجیل برسیم، حتی متونی که به شکل صریحی در عیسی به تحقق نرسیده اند.

 

2.نشانه شناسی

نشانه شناسی مثل وعده و تحقق می باشد، با این تفاوت که به جای یک نبوت لفظی که در عیسی به تحقق می رسد، ما وقایع، مؤسسات یا افرادی را می بینیم که سایه ای از عیسی و انجیل می باشند. ممکن است که شما فکر کنید نشانه شناسی، یک نبوت غیرلفظی است.

به عنوان مثال به معبد اورشلیم نگاه کنید. معبد در عهدعتیق نقشی مرکزی داشت، به عنوان مکانی بود که خدا در آن حضور داشت و در بین قوم خود سلطنت می کرد. اما این نهایتاً به عیسی اشاره می کند. عیسی مردم را شوکه کرد، وقتیکه در معبد ایستاد و گفت، ” این قدس را خراب کنید که در سه روز آن را برپا خواهم نمود.” ( یوحنا 2 : 19 ) آنها فکر کردند که او در مورد این ساختمان صحبت می کند، اما ” او درباره قدس جسد خود سخن می گفت”. ( آیه 21) مانند معبد، عیسی حضور فیزیکی و جسمانی خدا در میان قومش بود و هست، تا نجات دهد و سلطنت کند. به همین دلیل بود که رسولان مکرراً کلیسا، افرادی که در مسیح هستند، را به عنوان معبد روح می شناختند و یکی می دانستند. (به عنوان نمونه، اول قرنتیان 3 : 16-17 ، افسسیان 2 : 19 – 22 ، اول پطرس 2 : 5 ).

با علم بر این موضوع، اگر شما بخواهید مزمور 122 را آشکار کنید، مزموری که خوشی رفتن به معبد خدا در اورشلیم را بیان می کند: ” شادمان می شدم چون به من می گفتند:” به خانه خداوند برویم”.” (آیه 1 ) ، شما می توانید نشانه شناسی معبد را به کار ببرید تا به مردم کمک کنید، حتی به افراد غیرکلیسایی، تا خوشی عظیمتر برای رفتن به حضور عیسی، با ایمان، را ببینند.

عهدجدید پُر است از این نوع مواردی که مربوط به عیسی و کار او می باشد. رسولان، عیسی را به عنوان آخرین آدم می دیدند، برّه حقیقی پسح، موسی جدید، قربانی همیشگی و ابدی برای کفاره، کاهن اعظم، پادشاه مسح شده (مسایا، مسیحا) از نسل داود، اسرائیلی حقیقی و غیره. این مسیرهایی که به خوبی از آنها عبور شده است، می تواند با امانتداری شما را از نقاط بسیاری در کتاب مقدس به سوی عیسی و کار نجات او سوق دهد.

 

3.عنوان ها

من از کلمه “عنوان ها” استفاده می کنم تا مضامین تکرار شده یا تصاویر موجود در داستان کتاب مقدسی را توصیف کنم، که مستقیماً مانند ” نشانه شناسی” به عیسی اشاره نمی کند. اما همچنان این “عنوان ها” یا مضامین به درستی به انجیل متصل هستند و به ما کمک می کنند تا موقعیت متن خود را در داستانِ مکشوف شده کتاب مقدسی پیدا کنیم.

یک عنوان کتاب مقدسی کلاسیک، “خلقت” می باشد. کتاب مقدس با این عنوان شروع می شود که “در ابتدا، خدا آسمانها و زمین را آفرید.” خدا به هرج و مرج موجود، نظم بخشید، آدم و حوا را به شباهت خود آفرید، و به آنها فرمان داد که بر همه خلقت فرمانروایی کنند و با نسل خود آن را پُر سازند، همه اینها برای جلال خدا بود. به شکل غم انگیزی، آدم و حوا در خواندگی خود شکست خوردند و برعلیه خدا سرکشی و طغیان کردند.

اما خدا نقشه ای برای بازخرید کردن خلقتش داشت. در سراسر عهدعتیق بارها می بینیم که خلقت “از نو شروع می کند”، وقایعی که خدا از روی فیضش، دوباره با قوم خود آنها را آغاز می کند، و شروعی تازه، با تصویری ذهنی و زبان خلقت توصیف شده است. از نو شروع کردن خلقت، شامل نوح و خانواده اش بعد از طوفان می باشد، خروج اسرائیل از مصر و ورود به سرزمین وعده، سلیمان یک پادشاهی همچون باغ عدن برپا کرد، و حتی بازگشت اسرائیلیها از اسارت بابل. اما همچنان در هر یک از این وقایع، این شروع دوباره با شکست مواجه شد. بشریت سرکشی کرد. آدم بارها و بارها از حرکت بازماند. آیا هیچیک از این، از نو آغاز کردن های آدمیان به نتیجه خواهد رسید؟

بله، آدم آخر، عیسی مسیح، اراده پدر را به طور کامل اجرا کرد. قیام عیسی و نجات قومش، خلقت تازه حقیقی را به راه انداخت. و تا به امروز در حال رشد است. عیسی، نجات یافتگان خود را فرستاد تا رفته و زمین را مطیع خود سازند و از طریق پیغام انجیل، زمین را از پسران و دختران خدا پُر سازند. و یک روز این کار منجر به وجود یک زمین و آسمان جدید خواهد شد، عظیم تر و پرجلال تر از شکل اولیه آن.

آیا می توانید ببینید که چطور دنبال کردن مضامین خلقت، یک چهارچوبی فراهم می کند که به شکلی سازمان یافته و طبیعی از متون بسیار به سوی نقطه عطف کلیدی، که همان خلقت تازه، مرگ و قیام عیسی می باشد، حرکت می کند؟

نخ های عنوانی دیگری هم وجود دارد که در داستان کتاب مقدسی به هم بافته شده، مانند عهدها، خروج، روز خداوند، و ملکوت خدا.

 

4.تعالیم اخلاقی

اما اگر بخواهید از امثال یا ده فرمان موعظه کنید، چه باید بکنید؟ چطور می شود اگر شما واقعاً دیوانگی کنید و سعی کنید بشارت مشروح را از کتاب لاویان انجام دهید؟ به نظر می رسد که این نوع پیغامها برای تعلیم دادن “بایدها” و “نبایدها” در زندگی مسیحیان بالغ خوب است، درحالیکه باید به افرادی که نجات نیافته اند نشان بدهیم که عیسی چه کاری انجام داد تا آنها بتوانند مسیحی شوند.

دوباره می گویم که الهیات کتاب مقدسی راهی را از شریعت به سوی انجیل ترسیم می کند. ما می توانیم یک فرمان اخلاقی خاص را در جریان داستان کتاب مقدس به حداقل سه شکل بخوانیم. اول، قوانین و اخلاقیات کتاب مقدس با نشان دادن گناهمان و نیازمان به نجات دهنده، ما را به سوی عیسی سوق می دهد. چنانکه اغلب گفته شده، فرامین خدا مثل آینه عمل می کند و ما را با نقص اخلاقیمان مواجه می کند. وقتیکه تاریخچه فروریختگی اخلاقی مزمن اسرائیل را می خوانیم، داستان بشریت را می بینیم، و داستان خودمان را. ” از آنجا که به اعمال شریعت هیچ بشری در حضور او عادل شمرده نخواهد شد، چونکه از شریعت دانستن گناه است.” (رومیان 3 : 20)

دوم، فرامین اخلاقی کتاب مقدس، ما را به سوی عیسی سوق می دهد، تنها کسی که همه این فرامین را به طور کامل حفظ کرد. او نیامد که شریعت خدا را نابود کند، بلکه آنها را به طور کامل انجام دهد (متی 5 : 17). پسران دیگر خدا ( آدم، اسرائیل، پادشاهان اسرائیل)، پسران گمشده یا اسرافکار بودند، فقط عیسی، پدر را خشنود ساخت. پس فرامین اخلاقی کتاب مقدس، نهایتاً شخصیت عیسی را بر ما آشکار می کند.

سوم، از طریق توکل و اعتماد بر قدرت قیام عیسی و روح او در ما، اکنون می توانیم شریعت خدا را به عنوان پسران و دختران مطیع حفظ کنیم. عیسی ما را از قدرت گناه نجات داد. ” تا عدالت شریعت کامل گردد در مایانی که نه بحسب جسم بلکه بر حسب روح رفتار می کنیم.” (رومیان 8 : 4)

تصور کنید که از امثال 11: 17 موعظه می کنید:” مرد رحیم به خویشتن احسان می نماید، اما مرد ستم کیش جسد خود را می رنجاند”. با دنبال کردن دوره الهیات کتاب مقدسی، شما صرفاً یک پیغام 30 دقیقه ای در مورد رحیمتر بودن ارائه نمی دهید. شما می توانید این را هم نشان بدهید که چطور ما در رحیم بودن شکست می خوریم و به طریقهای زیرکانه و ظریفی در بی رحمی کردن پیشرفت می کنیم. شما می توانید مردم را به سوی تجسم مهربانی عیسی سوق دهید، مخصوصاً که او زندگی خود را برای گناهکاران داد. و نهایتاً آن را وصل کنید به اینکه فیض و مهربانی عیسی نسبت به ما به عنوان سوختی برای تبدیل کردن ما، توسط روح القدس می باشد.

 

  1. راه حل پازل

وقتی ما جریان الهیات کتاب مقدسی را احساس کنیم، خواهیم دید که چطور انجیل اغلب اوقات پازلهای عهدعتیق را حل می کند. خدا چطور می توانست وعده های خود به داود را به انجام برساند، درحالیکه یهودا تبعید شده بود و هیچ پادشاهی در اورشلیم نبود؟ اگر قربانیهای معبد، گناه را برمی داشت، پس چرا خدا اسرائیل را داوری کرد؟ اغلب اوقات عهدعتیق از برکات خدا بر عادلان و داوری بر شروران صحبت می کند. پس چرا ما چیزی خلاف آن را می بینیم؟

در اینجا می توانیم مسائل بیشتری را مطرح کنیم، اما تا به همینجا کافیست که بگوییم وقتی شما با معماهای کتاب مقدسی مواجه می شوید، در نظر بگیرید که چطور انجیل عیسی می تواند این راز را حل کند. مثل یک داستان یا رمان عالی، عهد عتیق صحنه های هیجانی را تنظیم می کند و قهرمان داستان، عیسی، آنها را حل می کند.

 

“شما در اینجا قرار دارید”

وقتی ما از الهیات کتاب مقدسی برای موعظه این نوع شرح انجیل-مدار ( ملتفت به انجیل) استفاده می کنیم، اتفاق هیجان انگیزی برای غیرایمانداران می افتد. نه تنها آنها با گناه خود مواجه می شوند، با عیسی آشنا می شوند، و هفته به هفته دعوت به توبه و ایمان می شوند. بلکه آنها شروع می کنند به قرار دادن خود در جریان تاریخی کار خدا. انجیل صرفاً یک استعاره یا یک ایده و نظر نیست که اگر “برای آنها کار کرد” بتوانند آنرا آزادانه به کار ببرند یا رد کنند. بلکه، داستان عیسی یک نیروی تاریخی است که ریشه در گذشته دارد، تا زمان حال ادامه داشته، و بر ابدیت حکمفرماست. خدایی که در دنیای کتاب مقدس عمل کرده، در دنیای آنها هم عمل می کند، چون این همان دنیا، همان تاریخ و همان داستان است.