شاگردی

دعا کردن در روابط شاگرد سازی میان خواهران

مقالات
05.13.2019

” من برای تو دعا می کنم!”

ما غالباً این سخن عاری از لطف را به دوستان خود می گوییم، اما چقدر به دعای خود برای این افراد ادامه می دهیم؟ وقتی به روابط خودم در کلیسا توجه می کنم، مشتاقم که از آن نوع خواهرهایی در مسیح باشم که خودش را متعهد به دعا کرده است. اگر ما شاگرد سازی را به عنوان ” کارهای خوب روحانی که به صورت سنجیده برای کسی انجام می شود تا آنها بیشتر شبیه مسیح شوند” تعریف کنیم، پس قطعاً دعا نقش مهمی در روابط شاگرد سازی ما دارد. پس، در حالیکه ما خانمها را شاگرد سازی می کنیم و بر آنها تأثیر می گذاریم، حکمت اقتضا می کند که ببینیم چگونه می توانیم دعای متحد را در روابط روزانه خود داشته باشیم.

 

متعهد شوید به اینکه در روابط شاگرد سازی خود دعا کنید

چه چیزی روابط مسیحی شما را از دوستیهای دیگر جدا می کند؟ من دوستان غیر مسیحی زیادی دارم که “به یاد من هستند” و ” احساس خوبی به من می دهند”، اما با ارزشترین چیز در زندگی من، خانمهایی هستند که می دانم متعهد به دعا کردن برای من می باشند. من مشتاقم که در روابط شاگرد سازی خودم در کلیسا، چنین دوستی باشم.

در عهد کلیسایی ما، هر عضوی از کلیسای من تعهد می کند که ” در محبت مسیحی با هم پیش رفته، و با محبت از یکدیگر مراقبت کنیم… برای یکدیگر دعا کنیم.” به این معنا که وظیفه ما در مقابل خداوند این است که برای یکدیگر دعا کنیم، مخصوصاً برای افرادی که آنها را شاگرد سازی می کنیم.

مشارکت مسیحی فقط ” وقت گذرانی با مسیحیان دیگر” نیست- و شاگرد سازی فقط صحبت کردن و گوش دادن نیست. وقتی ما دیگران را شاگرد سازی می کنیم، این افتخار را داریم که به آنها کمک کنیم تا از عیسی پیروی کنند، و دو وسیله بسیار مهم برای انجام این کار، کلام خدا و دعا می باشد. بدون این دو جفت قدرتمند، من چیزی بیش از گوشهای شنوا نیستم، و هر تأثیر روحانی که داشته باشم، بسیار اندک خواهد بود. در حقیقت، من جلسات بسیاری را با این فکر ترک کردم که آیا آنچه که گفتم واقعاً سودمند بود. اما هرگز جلساتی را که شامل دعا و مطالعه کتاب مقدس بود، مورد سؤال قرار ندادم. گاهی اوقات ممکن است کلام من و توصیه هایم کافی نباشد، اما رفتن به حضور تخت خدا به خاطر یکدیگر، همیشه موفقیت آمیز خواهد بود.

 

از کتاب مقدس دعا کنید

دعا کردن از کلام خدا یک وسیله قدرتمند در جنگ ما برای قدوسّیت می باشد. وقتی قلب ما مستعّد سرگردانی می باشد، و وسوسه می شویم که از احساسات خود پیروی کنیم، داشتن یک مسیحی دیگر در کنار خود، یک هدیه است، کسیکه با ما از آیات کتاب مقدس دعا کند. بسیاری از اوقات من دقیقاً نمی دانم که چطور برای کسی دعا کنم، اما خوشبختانه کتاب مقدس برای من کافی است. گاهی اوقات، بهترین راه برای شروع این است که فریاد بزنیم” ما نمی دانیم چه بکنیم، اما چشمان ما به سوی تو است.” (دوم تواریخ 20 : 12).

 

یاد آوریهای مفید

هنگامیه ما برای خواهران در مسیح دعا می کنیم، من در اینجا چند یاد آوری مفید را عنوان می کنم:

1.صفات خدا را دعا کنید.

گاهی اوقات به یکدیگر یاد آوری کنید که خدا کیست؛ او را به خاطر فرمانروایی مطلق، تغییر ناپذیر بودن، قدوس و دانای مطلق بودن و غیره، حمد و ستایش کنید.

  1. وعده های انجیل را دعا کنید.

هدیه با ارزش نجات خدا از طریق مسیح را به یاد آورید. ما میراث فساد ناپذیری داریم که در آسمان برای ما نگاه داشته شده، و خدا دیگر خطاها و گناهان ما را به یاد نمی آورد. او هر آنچه را که برای زندگی و دینداری نیاز داریم، به ما داده است.

3.هنگامیکه دعا می کنید، به یاد داشته باشید که خدا از ما دعوت کرده که در مسیح چه کسی باشیم.

ما مستعّد این هستیم که فراموش کنیم که فرزند خدا، برگزیده، فدیه شده، و بخشیده شده هستیم.

  1. از عبارات خاص کتاب مقدس برای آن شخص دعا کنید.

کشف الآیات را باز کنید و اجازه بدهید که کلام زنده و فعّال خدا صحبت کند! رسالات جای خوبی برای دعا کردن برای یکدیگر می باشد.

 

در شاگرد سازی دیگران ممکن است از کسی بخواهم که از گناه رو گرداند، اما شکستگی بزرگتر زمانی اتفاق می افتد که ما کولسیان 3 را با هم دعا کنیم. من می توانم کلماتی تسلّی بخش به کسی بگویم که با نگرانی و اضطراب در کشمکش است، اما دعا کردن از اول پطرس 5 : 6 – 7 معمولاً تسلی بیشتری به همراه دارد. وقتی دوستی می پرسد که آیا نقشه خدا برای زندگیش نیکوست، رومیان 8 کلام با ارزشی را اعلام می کند.

وقتیکه ما دعای شکرگزاری و ستایش می کنیم، وقتیکه برای فراهم شدن نیازها و رحمت فریاد برمی آوریم، کلام خود را با آیات کتاب مقدس پُر می کنیم، این عمل، حقیقت را در قلبهای ما بنا کرده و ما را در ایمان به مسیح عمیقتر می کند.

 

برای اتحاد و محبت دعا کنید

تعجبی ندارد که ما در محبت مسیحی نسبت به افرادی که برای آنها دعا می کنیم، رشد می کنیم. حتی در نزدیکترین روابط در جماعتهای مسیحی، ممکن است با مقایسه کردن و غبطه خوردن در چالش باشیم. به راحتی می توانیم وارد کلیسا شویم و به خانمهای اطراف نگاه کنیم و دروغهایی را که به خودمان می گوییم، باور کنیم- احتمالاً زندگی آنها عاری از هر گونه چالشی می باشد، احتمالاً روابط زناشویی و خانواده آنها کامل است، قطعاً آنها نمی توانند با من ارتباطی داشته باشند.

اما در حالیکه ما شاگرد سازی می کنیم و توسط دیگران شاگرد سازی می شویم، به ما یاد آوری می شود که تنها کسی نیستیم که با ترس و نگرانی در کشمکش هستیم، نسبت به بچه های خود بی حوصله و کلافه می شویم، یا به نیکویی خدا شکّ می کنیم.

وقتی ما در زندگی دیگر اعضای کلیسا سرمایه گذاری می کنیم و متعهد می شویم که برای آنها دعا کنیم، در اتحاد خود رشد می کنیم. دعا، دیوارهای عدم امنیت و ترس را می شکند و به ما اجازه می دهد که دست مسیحیان دیگر را بگیریم، درحالیکه با هم سخت تلاش می کنیم که از عیسی پیروی کنیم.

چند سال پیش، خانمی که با او تازه ملاقات کرده بودم، در مورد چالش خود برای اعتماد به نقشه های خدا برای زندگیش، با من صحبت می کرد. تمایل او برای آزادانه صحبت کردن، کمک کرد که برای او دعا کنم، و دعا کردن برای او باعث شد که او را دوست داشته باشم، اگر چه واقعاً او را نمی شناختم!

در عین حال که این موضوع حقیقت دارد که شما برای کسانی دعا می کنید که دوستشان دارید، اما این موضوع هم حقیقت دارد که در محبت خود نسبت به کسانی که برای آنها دعا می کنید، رشد می کنید.

 

در زمانی که مناسب و راحت نیست، دعا کنید

لازم نیست که دعا کردن طولانی یا با برنامه ریزی کامل باشد. می تواند در محیط پر سر و صدا، با وقفه، به همراه بچه ها در گوشه و کنار باشد. من هرگز ملاقاتی را که سالها پیش با یکی از دوستان مجرّب و قابل اعتماد خود داشتم را فراموش نمی کنم، در آن زمان من بچه نداشتم و او صاحب سه فرزند بود. من فقط به ملاقات او رفتم تا پیغامهایی را با او در میان بگذارم و در مورد زندگی صحبت کنیم. وقتیکه به قسمت ماشین رو منزل آنها رسیدیم، او گفت، ” بیا همین جا در ماشین دعا کنیم، قبل از اینکه وارد آشفتگی و هرج و مرج داخل خانه شویم.”

وقتی دعای خود را شروع کردیم، یک توپ بسکتبال به شیشه او خورد. او شیشه ماشین را پایین کشید و به کسیکه توپ را پرت کرده بود گفت:” من دارم دعا می کنم و تا چند دقیقه دیگر تمام می شود.” بعد در حالیکه دعای خود را تمام می کردیم، شیشه را بالا کشید.

این الگوی او در ذهن من باقی ماند. من غالباً به اشتباه فکر می کنم که شاگرد سازی باید با کتاب مقدس باز و به همراه رازگاهان بسیار و متعهد به دعا باشد. اما واقعیت زندگی بسیاری از افراد چنین فرصتی را به آنها نمی دهد.

 

در اینجا چند پیشنهاد عملی برای دعای متحد در روابط شاگرد سازی خود مطرح می کنم:

  • در حال راه رفتن دعا کنید.
  • در ماشین، بعد از نهار یا قهوه دعا کنید.
  • پشت گوشی تلفن دعا کنید، در حالیکه آنها به سوی خانه رانندگی می کنند.
  • حتماً از آنها بپرسید که چطور می توانید در طول هفته برای آنها دعا کنید.
  • خودتان را به اندازه ای آسیب پذیر کنید که از آنها هم بخواهید برای شما دعا کنند.
  • به دوستی پیغام بفرستید و به آنها بگویید که چطور برایشان دعا می کنید.

 

فقط دعا کنید!

بسیاری از اوقات بعد از اینکه از خواهران مسیحی خود خداحافظی می کنم، با خود می گویم که ای کاش با آنها یا برای آنها دعا می کردم. دعا کردن همیشه آسان نیست، و همیشه شرایط مناسب مهیا نیست یا انجام آن امکانپذیر نیست. به هر حال، دعا کردن همیشه خوب است، و ما همیشه از انجام این کار برکت می گیریم.

بنابراین، وقتی ما، خانمها، با هم جمع می شویم- در مورد ازدواج خود، مادری کردن، چالشهای روحانی صحبت می کنیم- بیایید متعهد شویم به اینکه برای یکدیگر دعا کنیم. بیایید کاری کنیم که وقتی جلسه خود را ترک می کنیم، این اعتماد و اطمینان را داشته باشیم که از نظر روحانی به یکدیگر خوبی کرده ایم.