چطور کلیسای خود را تغییر دهیم

شبانان اغلب از من می پرسند،” چطور کلیسای خود را تغییر دهیم؟” خادمان بسیاری از کلیساهای خود رو برگردانده اند، درحالیکه سعی داشتند تغییرات را به کلیسا بیاورند. حتی بعضی از آنها از کار برکنار شدند.

ما هنوز، به عنوان شبان، باید کلیساهای خود را به سوی تغییر رهبری کنیم، اگر چه چنین تغییری اغلب دشوار است. در اینجا پیشنهاداتی را عنوان می کنیم که چطور این تغییرات را انجام دهیم: تعلیم بده، بمان، محبت کن.

تعلیم بده که تغییر کنند

اولاً نظرات ما برای کلیسایمان باید از کلام خدا باشد. این مسئله، موعظه ما را به قدرتمندترین وسیله برای تغییر کلیسا تبدیل می کند. موعظه های توصیف شده و شرح داده شده از کتاب مقدس که به طور مرتب موعظه شود، معمولاً راهی است که روح خدا از طریق آن در قلب انسانها کار می کند.

دعا کنید که از طریق موعظه شما، خدا به کلیسایتان نشان دهد که چطور باید تغییر کنند. بسیار شگفت انگیز است که اغلب اوقات، ما شبانان می خواهیم مشکلات را حل کنیم، پیش از آنکه زمانی را صرف توصیف این مشکلات کنیم!

شبانان بسیار زیادی سعی دارند که به زور کلیسایشان را تغییر دهند- گاهی اوقات هم به عنوان رهبری حمایت می شوند- درحالیکه باید سعی کنند که کلیسا را اصلاح کنند. برادران، ما باید گوسفندانی را که به ما سپرده شده، تغذیه کنیم، نه اینکه آنها را بزنیم. به آنها تعلیم بدهیم.

حتی اگر تغییری که در نظر دارید درست باشد، هنوز این سؤال وجود دارد که آیا الان زمان درست است یا نه. درست بودن، مجوزی برای عمل فوری نیست، این چیزی است که مرا به نکته دوم می رساند.

بمان تا تغییر انجام شود

ایده مربوط به متعهد شدن به یک مکان، در محل کار و خانه، در حال از بین رفتن است. الگوی نسلهای جوانتر، یک نردبان متحد و از پیش ساخته شده نیست، با مسیرهایی که محتاطانه محدود شده است، بلکه موزاییکی از شبکه های جهانی است، با فرصتها و موقعیتهای جدیدی که به نظر می رسد به طور نامحدودی گسترده شده است. به ما یاد داده اند که برای تجربه های مختلف ارزش قائل شویم، درک هر یک از آنها باعث غنی شدن دیگری می شود.

ما شبانان نیاز داریم که الگوی متفاوتی در کلیساهای خود داشته باشیم. لازم است که به آنها تعلیم دهیم که تعهد، خوب است، چه تعهد به ازدواج و خانواده، دوستانمان و ایمانمان باشد، یا تعهد به کلیسایمان و همسایگانمان. در زیر نور چنین تعهدات بلند مدت است ( نه فقط برای چند ماه، بلکه برای چندین دهه) که ما می توانیم به کلیساهایمان کمک کنیم، که اولویتهای درست خود را پیدا کنند.

به عنوان یک شبان، بزرگترین قدرت شما برای تغییر جماعت خود از طریق شخصیت زورگوی شما نیست، بلکه از طریق سالها امانتداری و تعالیم صبورانه است. تغییراتی که امسال اتفاق نیفتد، ممکن است سال بعد اتفاق بیفتد، یا ده سال دیگر اتفاق بیفتد.

برای این منظور، نبردهای خود را حکیمانه انتخاب کنید، محتاطانه اولویتها را تعیین کنید که کدام تغییر در اولویت می باشد. کدامیک از تغییراتِ لازم، تغییری است که الان باید انجام شود؟ کدامیک می تواند بعداً انجام شود؟ به طور کلی، لازم است که شبانان یاد بگیرند چطور به شکلی بالغ و با در نظر گرفتن سلسله مراتب فکر کنند.

تجربه شبانی کردن به مدت طولانی هم کمک می کند. مانع از این می شود که شبان با کیسه شعبده بازی وارد شود، کار خودش را برای دو یا سه سال انجام دهد، و بعد به دنبال کار خودش برود. به طور کلی، هر چه طولانیتر بمانیم، بیشتر لازم است که واقعی باشیم- و این برای جان خودمان هم خوب است و همینطور برای افرادی که به آنها خدمت می کنیم.

کلیدِ تغییر دادن این است که در یک کلیسا به اندازه کافی بمانیم تا بتوانیم به جماعت تعلیم بدهیم. اگر برنامه شما این نیست که بمانید، پس مراقب باشید، پیش از اینکه بخواهید چیزی را شروع کنید که نفر بعدی باید آن را تمام کند. جماعت را طوری ترک نکنید که نسبت به شما یا جانشین شما دل سخت شوند، یا حتی نسبت به این تغییرات دل سخت شوند.

به عنوان یک فرد تازه کار در برگزار کردن سمینارها، من سه نفر را الگوی خود قرار دادم که روحانیون انگلیکن کمبریج بودند. هر سه نفر خدمات مشخص خود را در جایهای کلیدی دارند که در طول سالهای بسیار، گسترده شده است- ریچارد سیبِس (در کمبریج و لندن به مدت 30 سال)، چارلز سیمون ( در کمبریج به مدت بیش از 50 سال ) و جان استات( در لندن به مدت بیش از 50 سال ). با فیض خدا، هر سه نفر آنها، کلیسایی را که در آن خدمت کردند، بنا کردند، و با امانتداری طولانی خود، نسلهای خدمتگزاری را که از این کلیساها بلند شدند، تحت تأثیر قرار دادند.

محبت کن تا تغییر انجام شود

برای اینکه مشتاق تغییرات درست باشی، در مورد آنها تعلیم بدهی، و به مدت طولانی و کافی بمانی، باید محبت کنی. باید خدا را محبت کنی، و باید افرادی را که خدا به دست تو سپرده محبت کنی.

کلیمنت اهل روم می گوید:” مسیح متعلق به حلیمان است، نه متعلق به افرادی که خودشان را بلند کرده و برتر از دیگران می دانند.” از محبت، مراقبت صبورانه می آید که دوباره و دوباره جماعت را به سوی کلام خدا می برد.

نمی توان گفت که جاناتان ادواردز دیگر یک شبان امین نبود، چون جماعتش او را نادیده گرفتند. بعضی از ما به مدت کوتاه و با امانتداری شبانی کرده ایم. اما در اینجا منظور من این چیزها نیست. با این متن کوتاه، به سادگی سعی کردم که ایده هایی را در ذهن شما ایجاد کنم که بدانید چطور- با تعلیم دادن، ماندن، و محبت کردن- جماعت خود را به سوی تغییر کتاب مقدسی هدایت کنید.