عضویت در کلیسا

پاک کردن فهرستها : بخش 2، لیست توجه و مراقبت

مقالات
05.09.2019

ما چگونه می توانیم با محبت، اعضایی را از فهرست کلیساهای خود حذف کنیم، بدون اینکه باعث جدایی و آسیب زدن به احساسات اعضای باقیمانده شویم؟ ممکن است یک کشیش به درستی نگران لیستهای باد کرده عضویت باشد که دقیقاً نشاندهنده این نیست که چه کسانی واقعاً در کلیسا حضور دارند. اما به سختی می توان پیش بینی کرد که افرادی که کشیش می خواهد از آنها محافظت کند- ایمانداران فعال!- در برابر پیشنهادِ کشیش برای حذف افراد اضافه چه عکس العملی نشان خواهند داد.

در تعدادی از جلسات اعضای کلیسای ما، من و مشایخ دیگر کلیسا با اعضایی مواجه شدیم که یکدفعه آزرده شده یا حتی ناراحت شدند از اینکه ما نام یکی از دوستان آنها را برای حذف شدن از عضویت مطرح کردیم ( تأدیب و انضباط). این عضوِ ناراحت همواره یک چیز می گفت: ” شما مشایخ سریع اقدام می کنید؛ شما همه اطلاعات را ندارید!”

چندین سال پیش، خانمی به نام “کِیت”، که یک زمانی عضو ثمربخش و فعالی بود، از کلیسای ما ناراحت شد. در طی چند ماه فعالیتهای او کاهش یافته و ارتباطاتش کمتر شد. ما، مشایخ، گزارش دست دومی را شنیدیم که می گفت او به خاطر دیدگاه تکمیلی ما در رابطه با نقشهای زنان- مردان ناراحت بود یا به خاطر پول جمع کردن برای بعضی از پروژه های مسیونری ناراحت بود. با اینحال او هیچوقت به طور مستقیم دلواپسی و نگرانی خود را با یکی از مشایخ در میان نگذاشت. هر وقت که یکی از رهبران از او سؤال می کرد، همیشه با شوخی پاسخ می داد و هیچگاه به طور مشخص صحبت نکرد. در نهایت، او درخواست جلسه ای با یکی از کشیشان ارشد ما را داشت، و در آنجا استعفای خود را از عضویت اعلام کرد. دوباره می گویم، او هیچ انتقاد مشخصی را مطرح نکرد. کشیش ارشد ما این خبر را به اطلاع مشایخ رسانید، بعد آنها تصمیم گرفتند که در جلسه بعدی اعضا که به طور مرتب برگزار می شد، پیشنهادِ پذیرش استعفای او را به حضور کلّ جماعت ببرند. در اینجا بود که همه چیز به هم ریخت!

بعد از آنکه مشایخ پیشنهاد پذیرش استعفای کِیت را مطرح کردند، یکی از اعضا دست خود را بلند کرد و گفت،” من امروز بعدازظهر با کِیت نهار خوردم، و او گفت که نمی خواست استعفا بدهد.” هیچ گواه و مدرک دیگری ارائه نشد. جماعت بین داستانهای مغایر گیر کردند، و موقعیت سخت و ناراحت کننده ای برای مشایخ به وجود آمد، چون سؤالاتی در مورد راستی و درستی آنها پیش آمد. آیا کسی هست که حقیقت را مطرح نمی کند؟ آیا مشایخ سعی دارند که کِیت را بیرون کنند، پیش از آنکه او آمادگی این کار را داشته باشد؟ آیا این یک عمل محبت آمیز است؟ آیا این کار درستی است؟

موقعیت کِیت شامل یک استعفای واقعی بود، اما به طور کلی ما متوجه شدیم که وقتی شخصی را به خاطر حاضر نشدن در جماعت تأدیب می کنیم، اعضای فعال اعتراض می کنند. عدم حضور یکی از مشکلترین گناهان برای تأدیب کردن می باشد (عبرانیان 10 : 25 – 26) زیرا متداول و رایج است و مانند زنا یا فحشا، رسواکننده و وقیح به نظر نمی رسد. افراد زیادی به تأدیب یک زناکارِ توبه نکرده، اعتراض نمی کنند. اما عضوی که حضور کمرنگی در کلیسا دارد، ماههاست که در کلیسا حاضر نشده، کسیکه به طور تفریحی به کلیساهای دیگر می رود، ولی هنوز با تعداد کمی از دوستان قدیمی خود در کلیسای شما ارتباط دارد، یکی از دشوارترین و صراحتاً خطرناکترین موارد است. او نه در داخل کلیساست و نه در خارج از کلیسا! او ناراضی است، اما به دلایلی کلیسا را رها نمی کند.

دو چیز خوب در موقعیت کِیت پیش آمد که نگرانیهای زیادی را از دوش مشایخ و جماعت برداشت. اول اینکه کلیسای ما درخواست می کند که اشخاص یک اطلاعیه مکتوب از استعفای خود ارائه بدهند. می تواند یک ایمیل، نامه، یا یک یادداشت بر روی برگه های یادداشت چسب دار باشد. به همراه داشتن یک استعفای مکتوب مانع از ایجاد لحظات پریشان کننده و دستپاچه کننده در جلسات اعضا می شود، همچون موردی که در رابطه با کِیت و دوستانش به وجود آمد که آنها می گفتند او نمی خواست استعفا بدهد.

دوم، کلیسای ما چیزی به نام ” لیست توجه و مراقبت” درست کرد. پیش از اینکه کسی را برای تأدیب و انضباط معرفی کنیم، اسم آنها را در جلسه اعضا به عنوان بخشی از این “لیست توجه و مراقبت” به جماعت اعلام می کنیم. بنابراین مشایخ چیزهایی مانند این خواهند گفت: “بیل به مدت پنج ماه در کلیسا حاضر نشده است. یکی از مشایخ به نام باب و کمک شبان، بِن، هر دو با تلفن و ایمیل، به دنبال بیل بودند. اما بیل به هیچ پیغامی پاسخ نمی داد. بنابراین ما نام او را در “لیست توجه و مراقبت” قرار می دهیم. اگر شما دوستِ بیل هستید، لطفاً با او تماس بگیرید. به او بگویید که ما او را دوست داریم، و او را تشویق کنید که دوباره در مشارکت با ما حاضر شود. در غیر اینصورت، ما در جلسه بعدی اعضا اسم او را به خاطر عدم حضور از عضویت کلیسا حذف می کنیم”، لزوماً این قضیه یک ماه در میان در کلیسای ما اتفاق می افتد.

توجه کنید، ما نام (بیل) را مطرح می کنیم، دلیل نگرانی و دلواپسی خود را مطرح می کنیم (عدم حضور)، قدمهایی که برداشته ایم (باب و بِن به دنبال او بودند)، و اینکه جماعت در طول دو ماه چه انتظاری باید داشته باشند (اقدامی در جهت تأدیب و انضباط). ما به افراد می گوییم که اگر اطلاعات مستقیمی درباره این شخص دارند، بعد از جلسه با ما صحبت کنند- اسامی موجود در لیست توجه و مراقبت اعلام می شود، تا دیگر بحث و گفتگویی در مورد آن پیش نیاید.

چرا اینقدر به خود زحمت بدهیم؟ بسیاری از اوقات، ما دیده ایم که شیطان در جلسات ما از تازه بودن یا ناگهانی بودن پیشنهادی که برای تأدیب و انضباط ارائه می دهیم، بهره برداری کرده است. مشایخ با عضو ناراضی ماهها کار می کردند و بیفایده بود، و اغلب اوقات ما بدون اینکه این مشکل را به اطلاع جماعت برسانیم، این کار را انجام می دادیم. وقتیکه پیشنهاد تأدیب و انضباط را به اطلاع جماعت می رساندیم، برای بسیاری از افراد این اطلاعات، ناگهانی و تند بود. گاهی اوقات بدن کلیسا اطلاعات را بدون هیچ حرفی دریافت می کرد. اما گاهی اوقات، سیستم آنها را شوکه می کرد. و حتی اگر جماعت مایل به پیروی از “توصیه” مشایخ بود، نوعی بی میلی و اکراه در آنها احساس می شد. سؤالات بی جواب در فضا باقی می ماند، و به نظر می رسید که کلّ این مراحل، اعتماد جماعت را به مشایخ کاهش می داد. به هر حال با به کار بردن لیست توجه و مراقبت، ما پیش از اینکه به طور رسمی برای تأدیب و انضباط اقدامی کنیم، نگرانی و دلواپسیهای خود را در مورد هر یک از این افراد به حضور جماعت می بریم.

لیست توجه و مراقبت گسترده تر شده و شامل چیزی فراتر از موارد مربوط به تأدیب و انضباط می باشد. اکنون ما مسائل دیگری همچون نیازهای اعضا، ناشی از مشکلات سلامتی یا مالی را در این لیست مطرح می کنیم. گاهی اوقات اعضا درخواست کرده اند که اسمشان را در لیست توجه و مراقبت بنویسیم تا جماعت بدانند که آنها در این فصل از زندگی خود نیاز به مراقبت ویژه ای دارند.

ما لیست توجه و مراقبت را منتشر نمی کنیم، بلکه شفاهاً در جلسه اعضا، به اعضای کلیسا اعلام می کنیم که چه کسانی در این لیست هستند( این لیست برای افرادی که عضو نیستند پنهان می ماند!) . این مسأله از ایجاد پریشانی و دستپاچگی بی مورد جلوگیری می کند.

این ایده و نظر ساده، منافع بسیاری داشته است. اول اینکه مانع از شوکه شدن افراد می شود، چیزی که شیطان به طور مرتب از آن استفاده می کرد. دوم، از مشایخ در برابر اتهامات بی مورد محافظت می کند. سومین و مهمترین مورد، کلّ کلیسا را در دعا برای شخص مورد نظر و تقاضای بازگشتِ عضو مورد نظر به کلیسا و زندگی کردن مطابق عهد و پیمان خود، شرکت می دهد. من خوشحالم که بگویم بعد از سالها کار کردن با لیست توجه و مراقبت، مشکلاتی که قبلاً باعث جدایی می شد، اکنون برای متحد کردن، قوّت بخشیدن و محافظت کردن از کلیسا و روابط میان رهبر-جماعت، به کار می رود.