“ این کار را نکنید!” چرا شما نباید تأدیب و انضباط کلیسایی را اجرا کنید

“این کار را نکنید.” هنگامیکه کشیشان درمی یابند که تأدیب و انضباط کلیسایی در کتاب مقدس وجود دارد، این اولین چیزی است که من به آنها می گویم. به آنها می گویم، ” این کار را نکنید، حداقل هنوز این کار را نکنید.” چرا چنین توصیه ای می کنم؟

بیایید به این فکر کنیم که در مراحل اکتشاف چه اتفاقی می افتد. وقتی کشیشان برای اولین بار در مورد تأدیب و انضباط کلیسایی مطلبی را می شنوند، اغلب اوقات فکر می کنند که این نظر، مسخره است. به نظر می آید که بی محبت، ضدّ بشارت، عجیب و غریب، کنترل کننده، قانونگرا، و داوری کننده می باشد. قطعاً به نظر می رسد که نمی توان این کار را انجام داد. حتی فکر می کنند که شاید غیر قانونی باشد.

آنها کتاب مقدس های خود را باز می کنند

پس، هنگامیکه کسی متوجه آنها نیست، دوباره به کتاب مقدس خود رجوع می کنند. آنها با عبارتهایی همچون دوم تسالونیکیان 3: 6؛ یا غلاطیان 6: 1 ؛ یا متن کلاسیک تأدیب و انضباط- اول قرنتیان 5، مواجه می شوند. به پیشینه عهدعتیق در رابطه با طرد و تکفیر توجه می کنند، و آنها یادآوری می کنند که هدف خدا همیشه این بوده که قومش تصویری از قدوسیت او باشند. (تثنیه 17 : 7؛ لاویان 19 : 2 ؛ اشعیا 52 : 11 ؛ اول پطرس 1 : 16).

بعد، به نوعی آنها به تعلیم خودِ عیسی رجوع می کنند، و کشف می کنند که در همان بابی که عیسی داوری کردن را محکوم می کند ( به متی 7 : 1 نگاهی بیندازید)، او هشدار می دهد که شاگردان از انبیای دروغین و افرادی که ادعا می کنند پیرو مسیح هستند اما از کلام او اطاعت نمی کنند، بر حذر باشند (متی 7 : 15 – 20 ؛ 21 – 23). در نهایت، متی 18 ظاهر می شود، جاییکه عیسی به پیروان خود تعلیم می دهد که گناهکار توبه نکرده را در شرایط خاصی از میان خود دور کنند (متی 18 : 17). شاید کلیساها باید تأدیب و انضباط را اجرا کنند؟

چیزی که در نهایت این کشیشانی را که خوب، طبیعی، متعادل، و سابقاً مردم پسند بودند، در معرض خطر قرار می دهد، این است که آنها کشف می کنند که در حقیقت بعضی از کلیساها تأدیب و انضباط کلیسایی را اجرا می کنند. اینها کلیساهای عجیب و نامتعادلی نیستند، بلکه کلیساهای شاد، در حال رشد، بزرگ، و بر پایه فیض می باشند. همچون کلیسای جماعت فیض در سَن وَلی، کالیفرنیا؛ یا پرسبیتری دهم در فیلادلفیا؛ یا اولین باپتیست (تعمیدی) در دُرهام، کارولینای شمالی؛ یا کلیسای دهکده نزدیک دالاس.

حال، این کشیشان در مشکل هستند. آنها متوجه می شوند که باید اطاعت کنند. احساس می کنند که تصویر کتاب مقدس از یک کلیسای مقدس، با محبت، متحد، یک کلیسایی که خدای یگانه، مقدس و با محبت را منعکس می کند، آنها را ملزم می کند. آنها درک می کنند که قصورشان در اجرای تأدیب و انضباط به کلیسایشان و شهادت آنها در برابر دنیا آسیب می رساند.

غالباً در این زمان است که به نظر می رسد تصمیمی عبوسانه به وجود می آید. “اگر این آخرین کاری است که باید انجام دهم، پس من این جماعت را هدایت می کنم تا در این قسمت مطابق کتاب مقدس عمل کنند!” و بسیاری از اوقات همینطور است.

مانند یک امر ناگهانی و غیرمنتظره

یکدفعه در زندگی آرام و هدفمند یک جماعتِ معتقد به کتاب مقدس و بی گناه، صاعقه تأدیب و انضباط کلیسایی ظاهر می شود! ممکن است در یک موعظه ظاهر شود. ممکن است در مکالمه ای میان کشیش و یک شمّاس باشد. ممکن است در یک جلسه اعضای کلیسا باشد که به صورت اضطراری برقرار می شود. اما این صاعقه در یک جایی به کلیسا برخورد می کند، معمولاً با جدّیت بسیار و با سیلابی از مطالب و ایراداتی از کتاب مقدس می باشد.

بعد، عمل خالصانه انجام می شود.

بعد، عکس العملها می آید. که نتیجه آن سوء تفاهم و احساسات آسیب دیده می باشد. تهمت متقابل به وجود می آید. گناه مورد حمله و دفاع قرار می گیرد. اسامی خوانده می شود. تلخی زیاد می شود! سمفونی جماعت محلی به صدای بلند مشاجرات و اتهامات تبدیل می شود. مردم فریاد می زنند،” این ماجرا به کجا ختم می شود؟!” و ” آیا فکر می کنی که خودت کامل هستی؟”

تأدیب و انضباط کلیسایی: این کار را نکنید! حداقل نه هنوز

کشیش باید چه کار کند؟ توصیه من این است، ” هرگز خودت را وارد چنین شرایطی نکن. وقتی کشف کردی که تأدیب و انضباط تصحیح کننده کلیسایی یک امر کتاب مقدسی است، برای مدتی از اجرای آن دست نگاه دار.” (تأدیب و انضباط کلیسایی، هم تصحیح کننده و هم شکل دهنده می باشد، مورد دوم به کار کلیسا برای تعلیم یا شکل دادن مسیحیان اشاره می کند).

شاید الان در این قسمت شما فکر می کنید که، “مارک، آیا به ما می گویی که از کتاب مقدس نااطاعتی کنیم؟!”

در حقیقت من چنین چیزی را نمی گویم. من سعی دارم به شما کمک کنم کاری را انجام دهید که عیسی به شاگردانش تعلیم داد( به لوقا 14 : 25 – 33 نگاه کنید) : پیش از شروع کار، بهای آن را برآوُرد کنید. مطمئن شوید که جماعت شما به اندازه کافی این تعلیم کتاب مقدسی را درک کرده و می پذیرد. هدف شما اجرای فوری این قوانین با یک انفجار نیست، بلکه بهتر است جماعت با کلام خدا اصلاح شود. شما می خواهید که آنها در مسیر درست حرکت کنند. و این نیاز به شبانی صبورانه دارد.

چگونه کلیسای خود را به سوی تأدیب و انضباط شبانی کنید

اول، آنها را تشویق به فروتنی کنید. به مردم کمک کنید که ببینند که شاید نسبت به موقعیت روحانی خود در خطا بوده اند. به مثال مردی که در اول قرنتیان 5 ذکر شده و به توبیخ پولس به مسیحیان قرنتس که به طور گسترده تر در دوم قرنتیان 13 : 5 مطرح شده، توجه کنید. پولس از ما می خواهد که خودمان را امتحان کنیم و ببینیم که آیا در ایمان هستیم. آیا اعضای کلیسای شما متوجه می شوند که باید در اجرای این کار به یکدیگر کمک کنند؟

دوم، مطمئن شوید که جماعت شما بر اساس کتاب مقدس، عضویت کلیسا را درک می کند. مردم تأدیب و انضباط را درک نمی کنند، چون عضویت را درک نمی کنند. عضویت رابطه ای در میان جماعت می باشد. صرفاً با عمل یک شخص به وجود نیامده، تقویت نمی شود یا به عمل یک نفر ختم نمی شود؛ شخص نمی تواند یکطرفه عضو کلیسا شود. به همین شکل، شخص نمی تواند بدون تصویب صریح یا مطلق جماعت، به عضویت خود ادامه دهد، یا عضویت خود را در یک جماعتِ خاص رها کند. (به غیر از مرگ).

این یک لقمه سنگین است، اما منظور من اساساً این است که کلیسا تصمیم می گیرد که اعضایش چه کسانی هستند. و اعضا نمی توانند به راحتی هر گاه که در گناه توبه نکرده هستند، کلیسا را ترک کنند. (برای مباحثات کاملتر در این رابطه به مقاله جاناتان لی مَن نگاهی بیندازید، “استعفای انحصاری – کارت آزادی از زندان؟”)

به هر حال، چنین دیدگاهی نسبت به عضویت، ابتدا باید به صورت مثبت نشان داده شود. بدانید که کتاب مقدس درباره عضویت کلیسایی چه تعلیمی می دهد. مطمئن شوید که خودتان را با چندین نکته قطعی و عباراتی آشنا کرده اید که بتوانید با یادآوری آنها به سؤالات اعضا پاسخ دهید. در موعظه های خود به دنبال فرصتهایی باشید که تفاوتِ میان کلیسا و دنیا را تعلیم دهید، و اینکه چگونه این تفاوت برای ماهیت (طبیعت) و مأموریت کلیسا اهمیت دارد. به جماعت خود کمک کنید که تصویری از نقشه خدا برای کلیسایش به وجود آورند تا توسط عدم وجود تأدیب و انضباط در کلیسای شما، طرح و نقشه تأدیب و انضباط برجسته و واضح شود.

به یاد داشته باشید که اعضا باید عضویت و تأدیب و انضباط را درک کنند، چون آنها افرادی هستند که باید این کار را انجام دهند.

سوم، دعا کنید که خدا به شما کمک کند تا با تعالیم عمومی و کار خصوصی با خانواده ها و افراد، الگویی از خدمت روحانی برای دیگر مسیحیان در کلیسای خود ارائه دهید. سعی کنید که یک “فرهنگ شاگردی” و مسئولیت پذیری و پاسخگویی در کلیسای خود به وجود آورید، جاییکه مسیحیان درک کنند که بخش اساسی پیروی آنها از عیسی، کمک به دیگران در پیروی کردن از عیسی می باشد (هم از طریق بشارت دادن و هم از طریق شاگرد سازی دیگر مسیحیان). به آنها کمک کنید تا مسئولیت خاصی را که نسبت به دیگر اعضای جماعت خود دارند، درک کنند. به آنها تعلیم دهید که زندگی مسیحی یک زندگی شخصی است، نه محرمانه (در خلوت).

چهارم، اساسنامه و عهد مکتوب جماعت خود را تهیه کنید. (برای مشورت از مقاله کِن سانده، بر روی وب سایت نُه نشانه، استفاده کنید، برای دریافت توصیه های قانونی کلّی). کلاسهای تعلیمِ پیش از عضویت را شروع کنید که در آن موضوعات مربوط به عضویت و تأدیب و انضباط صریحاً تعلیم داده شود.

پنجم، و در نهایت، در خدمت روحانی خود بر روی سکوی موعظه، هرگز از تعلیم دادن مفهوم مسیحیت خسته نشوید. به طور مرتب انجیل و گرویدن (ایمان آوردن) را تعریف کنید. صریحاً تعلیم دهید که کلیسا ترکیبی از گناهکاران توبه کار می باشد که تنها به مسیح ایمان دارند، و افرادی که اعترافات معتبری از ایمانشان ارائه می دهند. دعا کنید که انجیل را در مرکزیت کار خود قرار دهید. مصمّم باشید که با کمک خدا، به آرامی اما به طور پیوسته جماعت خود را به سوی تغییر هدایت کنید. به جای اینکه کلیسایی باشید که در آن پرسیدن این سؤال که مردم از نظر روحانی چطور هستند، یک سؤال عجیبی باشد، دعا کنید که به کلیسایی تبدیل شوید که در آن نپرسیدن این سؤال در مورد زندگی افراد، چیز عجیبی به نظر برسد.

می دانید که شما زمانی آماده هستید که…

می دانید که جماعت شما زمانی آماده اجرای تأدیب و انضباط کلیسایی می باشد که:

• رهبران شما آن را درک کنند، با آن موافق باشند، و اهمیت آنرا درک کنند (رهبری بالغ که شامل چندین نفر از مشایخ می باشد، کاملاً با کتاب مقدس سازگار بوده و برای رهبری کلیسا در مباحثاتی که بالقوّه ناپایدار هستند، مفید می باشد).
• جماعت شما در درک این مطلب که چنین تأدیب و انضباطی بر اساس کتاب مقدس می باشد، متحد است؛
• اعضای شما به شکل گسترده ای شامل افرادی می باشد که به طور مرتب به موعظه های شما گوش می دهند.
• وقتی یک مورد خاص و مشخصی پیش می آید، اعضای شما به طور نسبتاً متحدی درک می کنند که طرد و تکفیر یک عمل صحیح می باشد( به عنوان نمونه، طرد و تکفیر برای زنا بیشتر مورد موافقت اعضای شما قرار می گیرد تا طرد و تکفیر برای عدم حضور).

بنابراین، ای دوستان کشیش من، شاید در گذشته فکر می کردید که تأدیب و انضباط کلیسایی مسخره است، اما من دعا می کنم خدا به شما کمک کند که جماعت خود را به سویی هدایت کنید که آنها ببینند این یک عمل محبت آمیز، انگیزه بخش، جذّاب، متفاوت، قابل احترام، عمل اطاعت و رحمت از روی فیض می باشد و کمک می کند تا کلیسایی بنا کنیم که خدا را جلال دهد.

اما به یاد داشته باشید، وقتیکه برای اولین بار ملزم می شوید که تأدیب و انضباط کلیسایی یک امر کتاب مقدسی می باشد، احتمالاً قدم اول شما در یک جماعتی که از پیش بر پا شده، این است که تأدیب و انضباط را اجرا نکنید، تا اینکه یک روز بتوانید این کار را انجام دهید.