من چگونه می توانم کلیسای خود را به سوی عضویت معنادار هدایت کنم؟

1. انجیل را اعلام کنید. در مورد قدوسیت خدا، گناهکار بودن انسان، کفاره نیابتی مسیح و رستاخیز او، و نیاز ما به توبه از گناهانمان و ایمان به مسیح، موعظه کنید. و به وضوح توضیح دهید که افرادی که در محبت نسبت به یکدیگر متعهد نیستند، دلیلی ندارد که فکر کنند در محبت نسبت به خدا متعهد می باشند ( اول یوحنا 4 : 20- 21).
2. از بیانیه ایمان و عهد کلیسایی استفاده کنید. از اعضا بخواهید که بیانیه ایمان( آنچه که کلیسا به آن ایمان دارد) و عهد کلیسا ( اعضا چگونه با یکدیگر زندگی خواهند کرد) را تأیید کنند.
3. از آنها بخواهید که در کلاس عضویت شرکت کنند. به افرادی که می خواهند عضو شوند کمک کنید که بدانند چه انتظاراتی از آنها دارید، و آنها چه انتظاراتی می توانند از کلیسا داشته باشند. از این فرصت استفاده کنید تا به آنها بیانیه ایمان و عهد کلیسا، اهمیت عضویت، و پیچ و مهره های عملی کارهای کلیسایی خود را تعلیم دهید.
4. از آنها بخواهید که مصاحبه ای با یکی از مشایخ یا کشیشان داشته باشند. در مصاحبه از این شخص بخواهید که انجیل را با شما در میان بگذارد و بعد از آن گزارشی از گرویدن (ایمان آوردن) آنها و شاگردی آنها تهیه کنید. این کار به شما فرصت می دهد تا افراد جدید را بشناسید و در یک محیط راحت از آنها سؤالاتی بپرسید.
5. تعمید دادن بچه ها را متوقف کنید. قطعاً یک بچه کوچک می تواند مسیحی شود. اما کلیسا نمی تواند ضرورتاً تشخیص دهد که آیا یک بچه مسیحی شده یا خیر. باید این فرصت به بچه ها داده شود تا بالغ شوند و این فرصت را داشته باشند که در برابر کششهای دنیا مقاومت کنند. پس با تعمید دادن افرادی که کلیسا نمی تواند اعتراف ایمانشان را به طور قابل اعتمادی ارزیابی کند، آنها را گیج و سرگردان نکنید.
6. از جماعت بخواهید که اعضای جدید را تأیید کنند. اجازه ورود و جلوگیری از ورود به عضویت کلیسا، عملی مربوط به جماعت می باشد ( این استنباطی از دوم قرنتیان 2 : 6 می باشد). بنابراین کلیسای خود را هدایت کنید تا هر عضوی را که کلیسا دریافت می کند یا بیرون می کند، صریحاً تأیید کنند.
7. به طور مرتب یک کتابچه راهنمای عضویت صحیح منتشر کنید. اعضا را تشویق کنید که از این کتابچه به عنوان لیست دعا استفاده کنند.
8. به اعضا، توجه و مراقبت شبانی بدهید. اطمینان حاصل کنید از اینکه هر عضوی ارتباط منظمی با یک شیخ (مُرشد) یا یک مسیحی بالغ در جماعت داشته باشد. پیشقدم شوید تا بدانید که در زندگی اعضا چه می گذرد.
9. فرهنگ شاگردی را توسعه دهید. مسیحیان جوانتر را تشویق کنید که شاگرد افراد مسنّ تر، مسیحیان بالغتر شوند. مسیحیان بالغتر را تشویق کنید تا مسیحیانی را که بلوغ کمتری یافته اند، زیر بالهای خود بگیرند. هر عضو کلیسا را تشویق کنید که چندین رابطه سودمند روحانی داشته باشند.
10. فعالیتها و خدمات خاصی را محدود به اعضا کنید. کلیساها باید توجه داشته باشند که جلسات کاری، خدمت عمومی، و گروههای کوچک ( به غیر از گروههای کوچک بشارتی) خود را فقط محدود و منحصر به اعضای خود کنند.
11. عملِ تأدیب و انضباط اصلاح کننده را احیا کنید. وقتی شما فرهنگ عضویت معنادار را برقرار می کنید، جماعت خود را هدایت کنید تا افرادی را که در گناه جدّی و توبه نکرده خود پافشاری می کنند، از جمع خود طرد کنند.

این مطالب برگرفته از فصل ” به دست آوردن دوبارۀ عضویت معنادار کلیسا” در بازسازی راستی و درستی در کلیساهای باپتیست، نوشته مارک دِوِر می باشد. ویرایش: توماس وایت، جِیسون بی. دوسینگ، و مالکومب بی. یارنِل، 111، صفحات 57 – 60).