درباره نهُ نشانه
دربارۀ 9 نشانه
مأموریت
9 نشانه برای تجهیز رهبران کلیسا با یک دید و رویای کتاب مقدسی و منابع عملی برای نشان دادن جلال خدا از طریق کلیساهای سالم به ملتها می باشد.
تاریخچه
ریشۀ این سازمان در کار شبانی مارک دِوِر و مَت شوماکِر در کلیسای تعمیدی کَپیتال هیل در واشینگتن دی سی می باشد. این جماعت به مدت چند دهه رو به افول بود که مارک(کشیش) و مَت(مدیر/ شیخ) اصلاح و ساماندهی آن را در اوایل دهۀ 1990 آغاز کردند. این دو نفر از حکمت سنتّی ادبیات رشد کلیسایی پیروی نکردند- بکارگیری بررسیها، انتشار برنامه های جدید، یا توسعۀ فرهنگ درست. بلکه فقط کتاب مقدس خود را باز کردند. مارک موعظه کرد و هر دو مرد با هم کار کردند تا مطابق کتاب مقدس، این کلیسا را بسازند.
کتاب
به تحریک مَت، مارک کتابچۀ “9 نشانۀ یک کلیسای سالم” را نوشت که خودش آن را منتشر کرد، کتابچه ای که سالها بعد توسط انتشارات راه صلیب با عنوان نُه نشانۀ یک کلیسای سالم منتشر شد. وقتی کشیشان بیشتری به فایدۀ مکالمات آغاز شده توسط مارک و مَت پی بردند، یک سازمان در اواخر دهۀ نود متولد شد که از آن زمان تا کنون کم کم رشد کرده است.
سازمان
نه نشانه معتقد است که کلیسای محلی نقطۀ اصلی نقشۀ خدا برای نشان دادن جلالش به ملتها می باشد، و کتاب مقدس برای حیات کلیسا کافیست. بنابراین ما به عنوان یک سازمان، بر کلیسا تمرکز می کنیم، بر کتاب مقدس تمرکز می کنیم، و بر کشیش تمرکز می کنیم. ما به تعدّد نظرات و سبکها، و در عین حال شراکتهای هم فکر و هم نظر ارزش قائلیم. امیدواریم که در شناخت خود از کلام خدا و کاربرد آن برای جماعت محلی به رشدمان ادامه دهیم. قصد داریم که مطالب خود را از طریق مکانها، سکوهای موعظه و مؤسسات موجود پخش کنیم، نه اینکه طریقهای جدیدی را بوجود آوریم.
نه نشانه شامل(۱) موعظۀ مشروح،(۲) الهیات کتاب مقدسی،(۳) درک خبر خوش بر اساس کتاب مقدس،(۴) درک ایمان آوردن (گرویدن) بر اساس کتاب مقدس،(۵) درک بشارت بر اساس کتاب مقدس،(۶) عضویت در کلیسا بر اساس کتاب مقدس،(۷) تأدیب و انضباط کلیسایی بر اساس کتاب مقدس،(۸) شاگردی و رشد بر اساس کتاب مقدس و (۹) رهبری کلیسا بر اساس کتاب مقدس. اینها تنها چیزهایی نیستند که برای بنای کلیساهای سالم ضروری می باشند، بلکه نُه عملی هستند که امروزه بسیاری از کلیساها آنها را نادیده می گیرند و باید دوباره بر آنها تأکید ورزید.
مأموریت 9 نشانه
نه نشانه برای تجهیز رهبران کلیسا با یک دید و رویای کتاب مقدسی و منابع عملی برای نشان دادن جلال خدا از طریق کلیساهای سالم به ملتها می باشد. به همین منظور می خواهیم ببینیم که کلیساها با این نُه نشانۀ سلامتی دسته بندی می شوند:
۹ نشانۀ یک کلیسای سالم
۱. موعظۀ مشروح
این چیست؟
یک موعظۀ مشروح، نکتۀ اصلی یک عبارت از کتاب مقدس را در نظر گرفته و آن را نکتۀ اصلی موعظه می سازد، و آن را برای زندگی امروز بکار می برد.
این در کدام قسمت از کتاب مقدس قرار دارد؟
- بر اساس کتاب مقدس، خدا کاری را که می خواهد انجام دهد، از طریق گفتن انجام می دهد(به پیدایش1: 3، اشعیا 55: 10 – 11، اعمال 12: 24 مراجعه کنید). این یعنی اگر واعظان می خواهند موعظه شان مملو از قدرت خدا باشد، باید آنچه را که خدا می گوید، موعظه کنند.
- کتاب مقدس نمونه های بسیاری از این نوع موعظه و تعلیم را دارد: کاهنانِ لاوی شریعت را آموختند (تثنیه 33: 10) عزرا و لاویها از شریعت خواندند و مفهومش را بیان کردند (نحمیا 8: 8) و پطرس و رسولان آیات کتاب مقدس را شرح داده و از شنوندگانشان استدعا کردند که با توبه و ایمان پاسخ دهند (اعمال 2: 14 – 41، 13: 16 – 47).
- از طرف دیگر، خدا کسانی را که “رویای دل خود را بیان می کنند، نه سخنان دهان خداوند را” محکوم می کند. (ارمیا 23: 16، 18، 21 – 22).
چرا این مهم است؟
موعظۀ مشروح مهم است چون کلام خدا چیزی است که قوم خدا را ملزم، تبدیل، بنا و تقدیس می کند (عبرانیان4: 12؛ اول پطرس1: 23؛ اول تسالونیکیان 2: 13؛ یوحنا 17: 17). موعظه ای که نکتۀ اصلی متن را نکتۀ اصلی موعظه می سازد، باعث می شود که برنامۀ خدا بر کلیسا حکمرانی کند، نه برنامۀ واعظ.
۲. الهیات کتاب مقدسی
این چیست؟
الهیات کتاب مقدسی، آموزه و تعلیم صحیح است؛ تفکرات صحیح دربارۀ خداست؛ اعتقادی است که مطابق کتاب مقدس می باشد.
این در کدام قسمت از کتاب مقدس قرار دارد؟
- کلّ کتاب مقدس آموزۀ صحیح را تعلیم می دهد.
- بسیاری از کتابهای عهد جدید، از جمله رسالات پولس به رومیان و افسسیان، مملو از تعالیم آموزه ای غنی می باشند. (به رومیان1 – 11 و افسسیان1 – 3 مراجعه کنید).
- نویسندگان عهد جدید بارها در این مورد بحث و گفتگو کرده اند که آموزۀ صحیح برای مسیحیان سالم و کلیساهای سالم ضروری است (به اول تیموتائوس 1: 5؛ دوم یوحنا 1 – 6 و تیتوس 2: 1 – 10 مراجعه کنید).
چرا مهم است؟
الهیات کتاب مقدسی برای این چیزها ضروری است:
- بشارت. انجیل، آموزه است. بنابراین آموزۀ صحیح برای بشارت ضروری است.
- شاگردی.عیسی دعا کرد:”آنان را در حقیقت تقدیس کن؛ کلام تو حقیقت است.” (یوحنا17: 17)[ترجمۀ هزارۀ نو]. مسیحیان با یادگیری و زندگی در نور حقیقت رشد می کنند- به عبارت دیگر، با آموزۀ صحیح رشد می کنند.
- اتحاد. بر اساس عهدجدید، تنها اتحاد حقیقی، اتحاد در حقیقت است(اول یوحنا1: 1 – 4؛دوم یوحنا10 – 11).
- پرستش. پرستش خدا یعنی اعلام فضایل او (اول پطرس 2: 9 – 10) و برافراشتن او به خاطر کیستی و ماهیتش (مزامیر 29: 2). پرستش حقیقی پاسخی به آموزۀ صحیح است.
۳. درک انجیل بر اساس کتاب مقدس
این چیست؟
خبر خوش این است:
- خدای یگانه ای که مقدس است، ما را به صورت خود آفریده تا او را بشناسیم ( پیدایش 1: 26 – 28).
- اما ما گناه کردیم و خود را از او جدا کردیم (پیدایش 3؛ رومیان 3: 23).
- خدا با محبت عظیمش، در عیسی انسان شد، زندگی کاملی داشت و بر صلیب مُرد، بنابراین خودش شریعت را به تحقق رساند و مجازات گناهان همۀ کسانی را که از گناهشان رویگردان شده و به او ایمان می آورند، بر خود گرفت (یوحنا 1: 14؛ عبرانیان 7: 26؛ رومیان 3: 21 – 26، 5: 12 – 21).
- او از مردگان برخاست، نشان داد که خدا قربانی مسیح را پذیرفته و خشم خدا برعلیه ما فروکش کرده است (اعمال 2: 24، رومیان 4: 25).
- او اکنون ما را فرا می خواند که از گناهانمان توبه کرده و برای بخشش خود فقط به مسیح اعتماد کنیم. (اعمال 17: 30، یوحنا 1: 12). اگر ما از گناهانمان توبه کنیم و به مسیح ایمان آوریم، در یک زندگی تازه از نو متولد می شویم، یک حیات ابدی با خدا (یوحنا 3: 16).
- او از بین کسانی که خود را به مسیح به عنوان خداوند، تسلیم می کنند، قوم جدیدی را به سوی خود جمع می کند. (متی 16: 15 – 19؛ افسسیان 2: 11 – 19).
این در کدام قسمت از کتاب مقدس قرار دارد؟
رومیان 1 – 4 شامل یکی از کاملترین توضیحات انجیل در تمام کتاب مقدس است، و اول قرنتیان 15: 1 – 4 شامل خلاصۀ واضح و مختصری از انجیل می باشد.
چرا این مهم است؟
- درک انجیل بر اساس کتاب مقدس مهم است، چون انجیل قدرت خدا برای نجات کسانی است که ایمان دارند، و تنها راه برای مصالحۀ انسان گناهکار با خدای مقدّس است.
- نه فقط این، بلکه همه چیز در کلیسا، از درک آن دربارۀ انجیل سرچشمه می گیرد، از جمله موعظه، مشاوره، شاگردی، موسیقی، بشارت، مأموریتها و غیره.
۴. درک ایمان آوردن بر اساس کتاب مقدس
این چیست؟
ادراک کتاب مقدسی دربارۀ ایمان آوردن می داند که خدا برای نجات چه کار می کند و مردم چه کار می کنند. در ایمان آوردن، خدا:
- به مردگان حیات می بخشد (افسسیان 2: 5)
- نابینایان را بینا می سازد (دوم قرنتیان 4: 3 – 6)
- و عطایای ایمان و توبه را عطا می کند (فیلیپیان 1: 29؛ اعمال 11: 18)
و در ایمان آوردن، انسانها:
- از گناه توبه می کنند (مرقس 1: 15؛ اعمال 3: 19).
- و به عیسی ایمان می آورند (یوحنا 3: 16؛ رومیان 3: 21 – 26).
ادراک کتاب مقدسی دربارۀ ایمان آوردن می داند که فقط خدا می تواند نجات بخشد و او با توانمند ساختن اشخاص در پاسخ به پیغام انجیل از طریق توبه از گناه و ایمان به مسیح، آنها را نجات می دهد.
این در کدام قسمت از کتاب مقدس قرار دارد؟
- عیسی مردم را به توبه و ایمان به او دعوت کرد (مرقس 1: 15). او گفت اگر کسی تولد تازه نیابد، نمی تواند وارد ملکوت آسمان شود (یوحنا 3: 1 – 8).
- در سراسر کتاب اعمال، رسولان مردم را به بازگشت از گناهشان و ایمان به مسیح دعوت کردند (اعمال 2: 38، 3: 19 – 20، 10: 43، 13: 38 – 39، 16: 31، 17: 30).
- بسیاری از رسالات، نیاز ما به توبه و ایمان به مسیح و عمل مافوق طبیعی خدا برای انجام این کار را توصیف می کنند (رومیان6: 1 – 23؛ اول قرنتیان 2: 14 – 15؛ دوم قرنتیان 4: 3 – 6؛ افسسیان 2: 1 – 10؛ اول تسالونیکیان 1: 9 – 10؛ دوم تیموتائوس 2: 25 – 26).
چرا این مهم است؟
درک ایمان آوردن بر اساس کتاب مقدس برای کلیساها مهم است، چون:
- این به وضوح نشان می دهد که چگونه کلیساها باید غیرمسیحیان را نصیحت کنند- آنها باید غیرمسیحیان را به توبه از گناه و ایمان به مسیح دعوت کنند.
- این به کلیساها یادآوری می کند که باید در همۀ تلاشهای بشارتی خود به خدا تکیه کنند؛ فقط او می تواند حیات روحانی جدید عطا کند.
- این به کلیساها می آموزد که یک تمایز واضحی بین خود و دنیا ایجاد کنند.
- زندگی اعضای کلیسا باید با ثمرۀ ایمان نمایان شود
- کلیساها باید فقط کسانی را برای تعمید و شام خداوند بپذیرند که نشانه های ایمان آوردن را ظاهر می سازند.
کلیساها باید بشارت داده و دربارۀ زندگی مسیح به طریقی تعلیم دهند که ماهیت اساسی ایمان آوردن دائماً مورد تأکید قرار گیرد.
۵. درک بشارت بر اساس کتاب مقدس
این چیست؟
بشارت یعنی گفتن خبر خوش به غیر مسیحیان، دربارۀ کاری که عیسی مسیح برای نجات گناهکاران انجام داده، صحبت کنیم و از آنها استدعا کنیم که توبه کرده و ایمان آورند. برای اینکه بر اساس کتاب مقدس بشارت دهید، باید:
- کلّ انجیل را موعظه کنید، حتی خبرهای دشوار دربارۀ خشم خدا برعلیه گناه ما.
- از مردم دعوت کنید که از گناهانشان توبه کرده و به مسیح اعتماد کنند.
- به وضوح بیان کنید که ایمان به مسیح بهایی دارد، اما ارزش آن را دارد.
این در کدام قسمت از کتاب مقدس قرار دارد؟
کتاب مقدس شامل تعلیم دربارۀ بشارت (متی 28: 19 – 20؛ رومیان 10: 14 – 17؛ اول پطرس 3: 15 – 16) و نمونه هایی از موعظه های بشارتی می باشد (به اعمال 2: 14 – 41، 3: 12 – 26، 13: 16 – 49، 17: 22 – 31 مراجعه کنید). بعلاوه، هر بار که کتاب مقدس دربارۀ انجیل صحبت می کند، به ما تعلیم می دهد که در بشارت باید چه چیزی را اعلام کنیم (به عنوان مثال به رومیان 1 – 4 و اول قرنتیان 15: 1 – 4 مراجعه کنید).
چرا این مهم است؟
- وقتی یک کلیسا ادراک غیر کتاب مقدسی دربارۀ انجیل دارد، آنها موعظه نمی کنند، به طریقهای گمراه کننده یا دغل کارانه بشارت می دهند، یا پیغامی را اعلام می کنند که انجیل نیست.
- از طرف دیگر، درک بشارت بر اساس کتاب مقدس، به وضوح نقش ما را در مأموریتی که خدا به کلیسا داده، مشخص می کند: ما باید خبر خوش را دربارۀ کاری که عیسی انجام داده موعظه کنیم و دعا کنیم که خدا کاری کند که آنها ایمان آورند.
۶. عضویت در کلیسا
این چیست؟
بر اساس کتاب مقدس، عضویت در کلیسا تعهدی است که هر مسیحی باید داشته باشد تا در یک کلیسای محلی شرکت کرده، محبت و خدمت کرده و تسلیم آن شود.
این در کدام قسمت از کتاب مقدس قرار دارد؟
- در سراسر تاریخ عهدعتیق، خدا تمایز واضحی بین قوم خود و دنیا قائل شده است (به لاویان 13: 46، اعداد 5: 3، تثنیه 7: 3 مراجعه کنید).
- مسیح می گوید ورود به ملکوت خدا یعنی اتصال به کلیسا “بر روی زمین” (متی 16: 16 – 19؛ 18: 17 – 19). ما بر روی زمین، کلیسا را در کجا می بینیم؟ کلیسای محلی.
- عهدجدید به طور صریح به بعضی از افراد اشاره می کند که در داخل کلیسا هستند و بعضی از افراد در خارج از کلیسا هستند (اول قرنتیان 5: 12 – 13). این فراتر از یک گردهمایی غیررسمی و اتفاقی است.
- کلیسای قرنتس شامل تعداد مشخصی از ایمانداران بود، ایماندارانی که پولس می توانست دربارۀ تنبیهی صحبت کند که از سوی اکثریت اعمال شده بود (دوم قرنتیان 2: 6).
- نه تنها عهدجدید دربارۀ واقعیت عضویت در کلیسا صحبت می کند، بلکه تعداد زیادی از کلمات “یکدیگر”، برای کلیساهای محلی نوشته شده، چیزی که به ما می فهماند عضویت در کلیسا باید عملاً به چه صورت باشد.
چرا این مهم است؟
عضویت کلیسایی بر اساس کتاب مقدس مهم است، چون کلیسا شهادت خدا دربارۀ خودش را به دنیا نشان می دهد. این نشاندهندۀ جلال اوست. پس در عضویت کلیسایی، غیر مسیحیان باید در زندگی قوم تغییر یافتۀ خدا ببینند که خدا مقدس و پر از فیض است و انجیلش برای نجات و تبدیل گناهکاران قدرتمند است.
۷. تأدیب و انضباط کلیسایی
این چیست؟
- در گسترده ترین حالت، تأدیب و انضباط کلیسایی همۀ کارهایی است که کلیسا انجام می دهد تا به اعضایش کمک کند که در پی قدّوسیت بوده و با گناه بجنگند. موعظه، تعلیم، دعا، پرستش گروهی، روابطی که در آن پاسخگو بوده و حساب پس می دهید، و بینش و آگاهی الهی توسط کشیشان و مشایخ، انواع تأدیب و انضباطهای کلیسایی هستند.
- به طور محدودتر، تأدیب و انضباط کلیسایی، عمل اصلاح گناه در زندگی بدن مسیح می باشد، از جمله قدم نهایی احتمالی برای حذف یک مسیحی معترف از عضویت در کلیسا و شرکت در شام خداوند، به خاطر گناه جدّی و توبه نشده(به متی 18: 15 – 20، اول قرنتیان 5: 1 – 13 مراجعه کنید).
این در کدام قسمت از کتاب مقدس قرار دارد؟
- عهد جدید دربارۀ تأدیب اصلاح کننده فرمان می دهد (گناهکاران ناتوبه کار را از مشارکت کلیسایی خارج می کند) در عباراتی مانند متی 18: 15 – 17، اول قرنتیان 5: 1 – 13، دوم قرنتیان 2: 6، و دوم تسالونیکیان 3: 6 – 15.
- عهد جدید دربارۀ تأدیب سازنده صحبت می کند (تلاشهای ما برای رشد در قدوسیت با یکدیگر) در عبارات بیشماری دربارۀ پیگیری قدّوسیت و بنای یکدیگر در ایمان صحبت می کند، از جمله افسسیان 4: 11 – 32 و فیلیپیان 2: 1 – 18.
چرا این مهم است؟
تأدیب و انضباط را مانند تیرکی بدانید که به رشد عمودی درخت کمک می کند، مانند چرخهای کمکی دوچرخه، یا ساعات بی پایان تمرینِ موسیقیدان. بدون تأدیب و انضباط، ما آنطور که خدا می خواهد، رشد نخواهیم کرد. به فیض خدا، ما با تأدیب و انضباط، میوۀ آرامش بخش عدالت را به بار خواهیم آورد. (عبرانیان 12: 5 – 11).
۸. شاگردی
این چیست؟
کتاب مقدس تعلیم می دهد که یک مسیحی زنده، یک مسیحی در حال رشد است (دوم پطرس 1: 8 – 10). کتاب مقدس این تعلیم را هم می دهد که ما نه تنها با دستورالعملها، بلکه با تقلید و پیروی نیز رشد می کنیم (اول قرنتیان 4: 16؛ 11: 1). بنابراین کلیساها باید اعضایشان را نصیحت کنند که در قدّوسیت رشد کرده و به دیگران هم در انجام این کار کمک کنند.
این در کدام قسمت از کتاب مقدس قرار دارد؟
- پطرس خوانندگانش را نصیحت کرد که در فیض و شناخت خداوند و نجات دهنده مان عیسی مسیح رشد کنند (دوم پطرس 3: 18).
- پولس افسسیان را نصیحت کرد که با بیان محبت آمیز حقیقت به یکدیگر رشد کنند (افسسیان 4: 15).
- عبارات بسیاری در کتاب مقدس ما را هدایت می کنند که از رهبران الهی تقلید و پیروی کنیم (فیلیپیان 4: 9؛ عبرانیان 13: 7).
نکته این است که بر اساس کتاب مقدس همۀ مسیحیان باید در مسیح رشد کنند، از دیگر مسیحیان دیندار تقلید و پیروی کنند، و دیگران را در رشدشان برای شباهت یافتن به مسیح تشویق کنند.
چرا این مهم است؟
- گسترش شاگردی و رشد بر اساس کتاب مقدس مهم است چون هیچ یک از ما محصولات تکمیل شده نیستیم. همۀ ما مسیحیان تا زمان مرگمان با گناه در کشمکش خواهیم بود، و در این جنگ به همۀ کمکهایی که می توانیم دریافت کنیم، نیاز داریم.
- اگر کلیسایی شاگردی و رشد را نادیده بگیرد، یا یک نسخۀ منحرف و غیر کتاب مقدسی را دربارۀ آن تعلیم دهد، این مسیحیان واقعی را دلسرد خواهد کرد و به اشتباه به مسیحیان کاذب اطمینان خواهد بخشید. از طرف دیگر، اگر کلیسایی فرهنگ شاگردی مسیحی و رشد را پرورش دهد، این تلاشهای ایمانداران برای رشد در قدّوسیت را تکثیر خواهد کرد.
- کلیسایی که در ایمانش رشد نمی کند، نهایتاً شاهد ناسالمی را به دنیا ارزانی خواهد داشت.
۹. رهبری
این چیست؟
کتاب مقدس تعلیم می دهد که هر کلیسای محلی باید بوسیلۀ جمعی از مردان الهی و واجد شرایط که مشایخ نامیده می شوند، رهبری شود.
این در کدام قسمت از کتاب مقدس قرار دارد؟
پولس شرایط لازم برای مشایخ را در اول تیموتائوس3: 1 – 7 و تیتوس 1: 5 – 9 ذکر می کند. عباراتی که جمع مشایخ را در یک کلیسای محلی نشان می دهند شامل، اعمال 14: 23، اعمال 20: 17، اول تیموتائوس 4: 14، اول تیموتائوس 5: 17 و یعقوب 5: 14 می باشد.
چرا این مهم است؟
خدا مشایخ را به کلیساها عطا می کند تا:
- گوسفندان خدا را با کلام خدا تغذیه کنند(یوحنا 21: 15 – 17).
- گوسفندان را هدایت کنند (اول تیموتائوس 4: 16؛ اول پطرس 5: 3؛ عبرانیان 13: 7).
- و از گوسفندان در برابر مهاجمان محافظت کنند (اعمال 20: 27- 29؛ دوم تیموتائوس 4: 3 – 4؛ تیتوس 1: 9)،
- درحالیکه بواسطۀ حکمت جمعی خود، از خودشان و کلیسا محافظت می کنند (امثال 11: 14؛ 24: 6).
کلام نهایی؟ رهبری کلیسا بر اساس کتاب مقدس مهم است، چون بدون آن، قوم خدا مانند گوسفندان بی شبان هستند.
چرا ۹ نشانه وجود دارد؟
کشیشان بسیار زیادی تعلیم یافته اند که “موفقیت” را با آمار و ارقام و اوج احساسات تعریف کنند. 9 نشانه وجود دارد تا به رهبران کلیسا کمک کند که موفقیت را به عنوان وفاداری نسبت به خدا، کلام او و قوم او تعریف کنند.
به لطف آنها، بسیاری از این کشیشان صرفاً از لحاظ اعداد و ارقام، علاقه ای به اعداد ندارند. آنها می خواهند با خبر خوش مسیحیت به سراغ عدۀ بیشتری بروند. مشکل این است که آنها بر اساس بشارتهای خارج از کلیسا، ساختار جدیدی به زندگی گروهی کلیساهای خود می بخشند. بشارتهای خارج از کلیسا به موضوع اولیه و اصلی تبدیل می شود.
الگوهای متفاوت
بعضیها سعی می کنند با برنامه های کلیسایی و بشارت خانه به خانه، دنیا را جذب کنند. آنها موعظۀ خود را با دعوت از مردم برای “جلو آمدن در کلیسا” به پایان می رسانند- “عیسی مشتاق رابطۀ شخصی با شماست، پس او را به قلب خود دعوت کنید”.
دیگران همه چیز را حول ایدۀ رفتار دوستانه با غیر مسیحیان یا “جویندگان” بنا می کنند. آنها حریمهای فرهنگ کلیسایی را برداشته و به “نیازهایی که احساس می شود” متوسل می شوند، مانند روابط، رضایت و هدف.
همچنان عده ای دیگر بر این نیاز تأکید می کنند که کلیساها باید همۀ صحبتها دربارۀ حریمها را برداشته و خودشان را در فرهنگ “مجسم کنند”. پس به یک شهر بروید. در هنرها، مدارس و آشپزخانه هایی که به فقرا غذای گرم می دهند، مشغول شوید. فرهنگ را تبدیل کنید. خدمت کرده و شفا را جاری کنید.
سؤال اولیه
مشکل این است که طرفداران هر سه الگو، غالباً با یک سؤال ثانویه آغاز می کنند-“چگونه می توانیم دنیا را صید کنیم؟” سؤال خوبی است، اما سؤال اولیه نیست. سؤال اول این است: “چگونه می توانیم به عنوان قوم خدا نسبت به خدا وفادار باشیم؟” بخشی از وفاداری به معنای تلاش برای صید کردن دنیا می باشد، اما وفاداری اساساً به معنای گوش دادن به خدا و انجام تمامی فرمانهای او می باشد- “به آنان تعلیم دهید که هر آنچه به شما فرمان داده ام، به جا آورند. ” (متی 28: 20)[ترجمۀ هزارۀ نو]
۹ نشانه پیشنهاد می کند که کلیساها باید با وفاداری آغاز کنند، که ما را به روش دیگری برای نزدیکی سوق می دهد.
کلیسای وفادار
تصور کنید: گروهی از افراد در یک اتاق با هم جمع می شوند. یک نفر می ایستد، یک کتاب مقدس باز می کند و می گوید: “این چیزی است که خدا می گوید”. او آن را توضیح می دهد. کلیسا سرود می خواند، دعا می کند، نان و پیاله را قسمت می کند، و به خانه می رود، هیجانزده است که کلام خدا را با کسانی در میان بگذارد که هرگز آن را نشنیده اند.
واقعاً، این چیزی بیش از تصویر یک کلیسای وفادار نیست.
یک کلیسای وفادار؟ به نظر نمی رسد که این همان چیز مورد نظر باشد. به اندازۀ تماشای کاشته شدن یک دانه هیجان انگیز باشد؟ صبر کنید، چیزهای بیشتری وجود دارد: این کلمات با قدرت، روح القدس و الزامِ عمیق می آیند. بر وجدانها نفوذ می کنند. زندگیها تغییر می یابند. مردم در حالِ پرستش خدا از طریق نفرت از گناه، محبت به یکدیگر و در جستجوی همسایگانشان، به خانه می روند.
یک کلیسای وفادار، یک کلیسای شنونده و فروتن است، و این به طور مافوق طبیعی جذّاب است. این مانند نمک، متمایز و مانند نور، روشن است. مردم حتی شبیه پسران و دختران خدا می شوند. دربارۀ جذابیت صحبت می کنند! و همۀ اینها با گوش دادن به خدا آغاز می شود.
۹ نشانه چه کار می کند؟
در ۹ نشانه، ما کتابها، مقالات و مروری بر کتابها را می نویسیم. کنفرانسهایی برگزار کرده، مصاحبات را ضبط می کنیم و با رهبران کلیساها مشورت می کنیم. به طور خلاصه هر کاری که می توانیم انجام می دهیم تا به کشیشان، کشیشان آینده و اعضای کلیسا کمک کنیم تا ببینند یک کلیسای کتاب مقدسی به چه صورت می باشد، و قدمهای عملی بردارند تا یکی از آنها شوند.
در سالهای اول حیات این سازمان، صدای مارک دِوِر، تنهای صدای عمومی بود. با اینحال این قواعد بر اساس کتاب مقدس است و اکنون جنبش کوچکی از رهبران کلیسایی به نوشتن و صحبت کردن می پردازند.
کتابهای ۹ نشانه
تعداد فزاینده ای از نویسندگان باثُبات در مجموعۀ کتابهای 9 نشانه سهیم می شوند. کتابهای مارک دِوِر، معیارهای ما هستند: نه نشانۀ یک کلیسای سالم، انجیل و بشارت شخصی، و غیره. اما کتاب Thabiti Anyabwile را دربارۀ عضو یک کلیسای سالم بودن، کتاب گرِج گیلبرت دربارۀ انجیل، کتاب مایکل لورِنس دربارۀ الهیات کتاب مقدسی، کتاب مایکل مَک کینلی دربارۀ کلیساسازی و غیره مطالعه کنید. برای کتابهای 9 نشانه اینجا کلیک کنید.
رسانه های گوناگون ۹ نشانه
۹ نشانه منابع گوناگونی از رسانه ها را ارائه می کند، که شامل صوتی و تصویری می شود. ما می خواهیم از طریق مصاحبه های رهبری، پیغام کنفرانسها، برنامه های بحث و گفتگوی گروهی، درسها و توضیحات مختصری دربارۀ موضوعات کلیدی، رهبران کلیساها را تجهیز و تشویق کنیم.